Przepis na najlepszą noworoczną sałatkę!

Dziś najbardziej szalona noc kończąca – mam nadzieję udany – 2015 rok. Kreacje już gotowe, fryzury wymyślone, a kieliszki tylko czekają, by wypełniły się morzem szampana. Ale chwileczkę! Czym byłaby udana impreza bez pysznego jedzenia? To jedna z tych chwil, gdzie zazwyczaj stoły uginają się pod ilością jadła. Dlatego dzisiaj postanowiłam sprzedać Wam  jeden z moich sprawdzonych przepisów na najlepszą sałatkę jaką kiedykolwiek jedliście. Co prawda w kuchni przypominam bardziej Dorotę Wellman niż Magdę Gessler, ale zapewniam Was, że na tej recepturze się nie zawiedziecie. Pamiętajcie żeby  każdego z wymienionych niżej składników było jak najwięcej, najlepiej tyle, by starczyło na cały rok. Jesteście gotowi? No to zaczynamy!

Składniki:

•     Radość – w  bardzo dużych ilościach, to podstawa naszego dania. Najlepiej pokroić i rozrzucać wszędzie tam, gdzie to możliwe – do pracy, wtedy, gdy szef nie patrzy zbyt miło, na uczelnię, bo kolejka do dziekanatu kończąca się przy automacie do kawy będzie przyjemniejsza, na przejściu dla pieszych, by innym się milej czekało i w sklepie, bo może następnym razem pani ekspedientka pozwoli  wam być winnym tego grosika.
•     Wdzięczność – wycisnąć jak najwięcej i polać obficie wszystko. To, że sąsiad robi remont o 7 rano, w czasie, gdy ty wolałbyś jeszcze chwilę poprzytulać się z Morfeuszem, bo słyszysz i masz gdzie spać. To, że spóźniłeś się na tramwaj i musisz biec na zajęcia zaczynające się za 5 minut, bo masz nogi, możesz biegać i ten pączek ze śniadania jakoś łatwiej się spala. I to, że akurat wyładował ci się telefon, bo możesz choć przez chwilę być offline i zagadać do tej pięknej dziewczyny siedzącej obok w autobusie.
• Wiara – posypać mocno każdą, nawet najmniejszą myśl. Że może jednak nie jesteś taki beznadziejny, skoro udało ci się trafić do kosza za każdym razem. Że po humanie nie skończysz w McDonaldzie, tylko będziesz kręcił świetne filmy, bo masz do tego ogromny talent. Że w końcu zdasz na to prawo jazdy, bo ostatnim razem wreszcie udało ci się nie wymusić pierwszeństwa.
•   Szacunek – podobnie jak z radością pokroić i dodawać wszędzie. Do sąsiada z naprzeciwka, bo mimo tego, że tyle razy mu tłumaczyłeś, że Bronisław Komorowski to marionetka i szogun, on i tak na niego zagłosował w wyborach. Do Sebka z bloku obok – bo wiesz co się liczy - szacunek ludzi ulicy. Do twojego katechety, bo mimo tego, że świetnie zdaje sobie sprawę z tego, że połowa klasy to gimboateiści to i tak ma odwagę mówić im o Bogu.
• Przebaczenie – dodać tam, gdzie czuć, że czegoś brakuje. Przebacz sobie, bo ostatniego wieczoru zamiast uczyć się na sprawdzian z pszyry, wolałeś grać w LOL – a, a teraz jest ci głupio bo tylko ty dostałeś pałę. Tej pani w tramwaju, która na miejsce gdzie ty mogłeś usiąść padnięty po WF – ie, postawiła swoje bardzo zmęczone reklamówki z Biedronki. Ojcu, bo obiecał, że pojedziecie na rowery w tą niedzielę, a teraz leży i ogląda telewizor.

W każdej sałatce ważne są przyprawy. Nadają jej smaku i aromatu i sprawiają, że wszystkie składniki łączą się w jedną całość i doskonale się uzupełniają. My do tej potrawy potrzebujemy tylko jednego. Miłości. Tak więc bierzcie i sypcie ile możecie, nie krępujcie się! Posypcie najpierw siebie, abyście wiedzieli, że w sumie to całkiem fajni jesteście, no i jakoś tak głupio spędzać czas w towarzystwie kogoś, kogo się nie lubi. Potem posypcie innych – niech też poczują się wartościowi, ważni i potrzebni.

Pamiętajcie, że wszystko razem musicie porządnie ze sobą wymieszać. Osobne też jest dobre, ale wspólnie  daje tak wyjątkowy smak i aromat, że próbując raz, ciągle będziecie chcieli więcej.

Sałatka zalecana każdemu. Bez glutenu, dietetyczna, dla wegetarian, mięsożerców, pastafarian i wyznawców latającego potwora spaghetti. Składników spokojnie wystarczy wam na cały rok, a może nawet na trochę dłużej. Tak więc nie pozostaje mi nic innego, jak tylko życzyć wam smacznego. Besos!